oorlog en terpentijn (vervolg Kunst en kunst)

Deze week met de specialist nog eens de rest van het behandelingsplan doorgenomen. Nu ik de eerste sessie van de chemo heb gehad, volgen er nog 11. Hopelijk is nu de laatste fase van mijn strijd aangebroken.

Ondertussen zorgen mijn dochters, een stappel boeken, het goede weer,.. voor de nodige afleiding.

tweede poging

Vandaag ben ik dan toch gestart met de chemo. Eerst 'n heleboel andere chemische brol gekregen om de bijwerkingen te verminderen. Tegen de middag kon er dan begonnen worden met het echte werk. Eerst een zakje van de ene chemo dan de tweede, alles nog eens goed naspoelen en dan weer een papflesje om mee naar huis te nemen. Zondag komt de thuis verpleegster die baxter afkoppelen. Voorlopig werkt de chemisch brol goed. Wel een vies smaakje in mijn mond en na een ijsje voelde het alsof mijn lippen 10 keer zo dik geworden waren. Gelukkig was het enkel een gevoel en verdween het snel. Ze hebben me wel al gewaarschuwd dat de volgende dagen er meer bijwerkingen kunnen optreden.

valse start

Vanmorgen op tijd opgestaan om na het ochtendritueel nog snel wat op te ruimen. Donderdag is het hier namelijk poetsdag maar .. helaas pindakaas, poetsvrouw ziek. Dat was misschien al een slecht voorteken voor wat zou volgen. Op het oncologisch dagcentrum werd ik verbannen naar een eenzaam kamertje met de mededeling dat het een lange dag ging worden. Ik zou pas tegen 3 uur terug naar huis kunnen vertrekken. De bloedafname ter controle of de chemo kon starten ging vlot en was maar een formaliteit. Toen echter de resultaten door de dokter ipv verpleegster gebracht werden ... Blijkbaar waren mijn rode bloedcellen toch nog niet hoog genoeg. Gelukkig was Steven (onder lichte druk) gaan bloedgeven en konden ze die 2 zakjes bij mij er aanhangen (ge moet wel niet alles geloven wat ze schrijven, of  tenminste met een korreltje zout lezen) Maar aangezien het 2,5 uur duurt voor zo'n zakje bloed is ingelopen en het eerste zakje pas om 1 uur is aangekoppeld, mag ik morgen terug gaan voor de start van mijn chemo. En om 3 uur vertrekken was toch wel een heel optimistische schatting voor vandaag maar morgen dus een herkansing.

Kunst en kunst

Dit weekend een romantisch weekendje aan zee doorgebracht. Zondag was het 20 jaar geleden dat Paul Delvaux was overleden. Aangezien we in Koksijde verbleven en het regende, hebben we een bezoekje gebracht aan het Delvaux-museum daar. Geïnspireerd door onze verhalen over het museum hebben ons Tilly en Linde de penselen en verf ook boven gehaald. Ik ben al benieuwd naar het resultaat.

voorlopige planning : update II

✔ maandag 14 juli : bloedafname + raadpleging in UZA : stoppen antibiotica
✔ woensdag 16 juli : tandarts : 'k mag nog eens terug komen : klein gaatje onder vulling
✔ vrijdag 18 juli : bloedafname + raadpleging in UZA : goedkeuring start chemo : ok
✔ weekend 19-20 juli : ontspannen aan zee : ok
✖ donderdag 24 juli : start chemo in oncologisch daghospitaal te Geel
vrijdagdag 25 juli : herkansing start chemo in oncologisch daghospitaal te Geel


maandag 1 september : MR abdomen lever scan + bloedafname in UZA
woensdag 10 september : raadpleging in UZA : bespreking scan van 1 september


vrijdag 11 juli - maandag 21 juli : 10 dagen chiro kamp. Volgens de dochters veel te kort, volgens mij veel te lang.

ronde van Frankrijk

vandaag op consultatie geweest in het UZA. Eerst terug een bloedafname en 2 uur later een afspraak met dokter Bracke om de resultaten te bespreken.

Volgens de dokter gaan alle waardes de goede richting uit, alleen zijn ze nog niet goed genoeg om de ronde van Frankrijk te rijden. De antibiotica moet ik verder blijven nemen en ik kan best nog wat extra ijzer gebruiken. Om zeker te zijn dat het in deze richting verder blijft gaan, mag ik volgende week al terug op controle komen. Als de resultaten dan weer verbeterd zijn, mag ik stoppen met de antibiotica en aan de volgende stap beginnen te denken.

Gisteren is ons terras nog een beetje meer zuiders geworden. Na een beetje Zuid-Frankrijk met zonnebloemen, is er nu een beetje Madeira bij gekomen met Afrikaanse lelies.

Spannend

Vanmorgen snel gegeten, mij gewassen, koffer gepakt en toen aan het laatste hoofdstuk van mijn misdaadthriller begonnen in mijn ziekenhuiszetel. Helemaal klaar om richting Olen te vertrekken.

Net toen de Russische mafia in het boek heel de boel extra om zeep kwam helpen, werd mijn Turkse buurvrouw vervangen door een Russische vergezeld door haar zoon. De spanning begon langzaam te stijgen, mijn hart sneller te slaan. Tijd om even mijn boek aan de kant te schuiven en te checken of ik niets vergeten was. Ik sta recht, voel een kleine snok aan mijn rug, ik kijk omlaag, mijn hart blijft stilstaan en ik zie mijne drain op de grond liggen. Grote paniek, eerst op het belleke voor de verpleegster gedrukt maar nog voor het lampje brandde, stond ik al op de gang bij de verpleegster. Gene paniek, daar doen we gewoon 'n grote plakker op, ga maar eventjes op uw bed liggen. Gelukkig kwam de kiné mij na een half uurtje halen om de extra stress een beetje weg te werken.

Gelukkig mag ik toch naar huis aangezien er deze nacht niets meer van vocht door de drain was gekomen. Maandag word ik wel al terug verwacht voor een grondige controle.

goed nieuws

Ik mag morgen naar huis! home sweet home. Ze hebben eindelijk bacteriën gevonden en die kunnen bestreden worden met antibiotica in pilvorm. Dus wel weer pilletjes en nog een drain mee naar huis. 

Vanmorgen een nieuw wandelwegje ontdekt, was wel wat langer dan verwacht, daarna de kinéruimte ontdekt en daar hebben ze me onmiddellijk op een hometrain gezet. Beter hier een beetje mijn grenzen testen dan thuis. 's Middags kregen we macaroni met kaassaus. Nu is het dus tijd voor een welverdiende siesta.

four of a kind (4 dames, elk van een andere soort)

Deze opname ben ik in een 4 persoonskamer terecht gekomen. Tot nu toe stond er altijd wel 1 of 2 bedden leeg maar vandaag is alles volzet. Het is hier nu wel een internationaal gezelschap. In bed 1 ligt er een Nederlandse dame, in bed 2 ik, in bed 3 een Marokaanse dame en in het laatse bed tenslote een Turkse.

De voorste drain gaan ze vandaag verwijderen en morgen gaan ze beslissen of ze voor de 5, 7 of 10 daagse kuur gaan. Spijtig dat ze de laatste drain nog niet kunnen verwijderen. Het einde van dit ziekenhuis bezoekje komt nu hopelijk toch in zicht zodat ik thuis terug een beetje kan bij slapen want nu begin ik toch wel heel moe te worden van al die onderbroken nachten. Medicatie en bloedstalen worden hier op de gekste uren genomen en voor iedere patient verschilt dit ook nog eens dus als je met 4 bent ...