voor de Gentse buren

Buren willen kankerpatiënten weg uit hun woonblok


Prognose
            Herman Leenders

Voor ons gemak voorspelden we
Dat ze niet lang meer te leven had
Zodat we het snijden, de chemo,
De bloedtransfusies, de bestralingen
En de metastases konden overslaan
In elk geval de bezoeken
Aan het ziekenhuis
De geur in de gangen

Een tak afzagen om de boom te redden
Zodat we goede herinneringen
Zouden bewaren
Weer tv konden kijken
Of in memoriams schrijven


uit de gedichtenbundel 'Dat is wij'

planning operatie II

Vandaag bij dokter Roeyen, de leverchirurg, geweest in het UZA. Weer ander half uur moeten wachten. De verslagen en de laatste scans waren eerst zoek maar uiteindelijk heeft de secretaresses ze toch terug gevonden.

Twee vlekjes op mijn lever liggen redelijk dicht bij elkaar aan de voorkant en zijn gemakkelijk te verwijderen. Wel ligt de galblaas in de weg en die gaat ook verwijderd moeten worden maar die kan je naar het schijnt missen.

Het derde vlekje is wel een probleem. Dat ligt aan de achterkant en een beetje dieper. Dus dat moest hij nog bespreken met een collega of dat dat het best met een kijk of gewone operatie verwijderd wordt.  Dus 't is nog even wachten voor we weten of er nog een serieus litteken bij komt op mijn buik of enkel een paar gaatjes.

Ondertussen al telefoon van zijn secretaresses gehad : het wordt de iets grotere snee. Ik hoop dat ze daar mee bedoelt in vergelijking met de kijkoperatie en niet met de darmoperatie want dat is al een snee van 'n dikke 20 cm.
 
De datum van de operatie ligt ook al vast :  maandag 26 mei. Woensdag 7 mei moeten ik wel nog effen langs bij de anesthesist in het UZA.

Er is ook nog goed nieuws : het lever-dieet verbiedt geen chocolade, alleen alcohol.

Het aftellen kan dus terug beginnen.

Ontspanning

2 dochters in huis die bezig gehouden moeten worden en wel eens iets anders willen doen dan was opplooien en stofzuigen. Dus hebben we onze creatieve kant nog eens boven gehaald en cupcake-eitjes gemaakt. Spijtig genoeg past dit voorlopig nog niet in mijn darmsparend dieet net zo min als chocolade :-(.

1 dochter kon niet wachten met proeven tot na de foto

terug thuis

Sinds gisteren ben ik terug thuis. Ik ben maar een paar dagen weg geweest en uitstekend verzorgd in het ziekenhuis maar ik ben toch super blij dat ik terug thuis ben. 23 april word ik in het uza bij dokter Roeyen, lever chirurg, verwacht. Hopelijk krijgen we dan een beter zicht op wat er nu gaat volgen en data voor de volgende stappen.

misverstand

Ben er gisteren achter gekomen dat kip met appelmoes en puree eigenlijk nog geen deftig eten is. Zal toch nog een paar weken moeten wachten tot ik alles mag eten. Het ergste is : dit jaar geen hard gekookte of chocolade eitjes met Pasen.

Buikspier oefeningen en fietsen mag ik voorlopig nog niet aan beginnen. Wandelen en veel rusten volgende weken.

Als vandaag mijn bloeduitslag goed is, mag ik deze namiddag naar huis. Joepie!

kleine stapjes

Steven heeft jullie afgelopen dagen goed op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen hier.

Wanneer je terug komt van zo'n operatie, ben je in begin net terug een baby'tje, volledig afhankelijk van je omgeving. Stapje voor stapje herwin ik terug mijn zelfstandigheid.

Op intensieve was het vooral slapen, voeding via de infuse. Van houding veranderen in bed was al een hele klus waarbij ik hulp nodig had.
Eens terug op de gewone kamer toch al iets langer wakker en af en toe een beetje water met een rietje. Daarna wat platte voeding, een eerst keer in de zetel zitten. Ik wist niet dat je daaral  serieus moe van kon worden. De eerste stapjes en een beschuitje. Langzaam verdwijnen ook alle kabeltjes en darmpjes. Vandaag mij zelf terug alleen kunnen wassen en morgen staat er eindelijk deftig eten op de menu.

Alleen voor beschuit kom ik eruit

Hallo  iedereen,deze blog live vanuit kamer 108 in st Dimpna. ja ze zijn hier helemaal mee met de tijd, en dus krijg je gratis wifi en een code. wat hebben we te melden? niet zo veel, alleen dat vandaag de epidurale pijnpomp is verwijderd, en nu is het dus nog behelpen met paracetamol ipv morfine. Mady heeft ook al even recht mogen zitten en een beschuit met confituur eten. goede evolutie dus.

groetjes allemaal
Steven

kamer met boom en struik

Hallo iedereen

voor het slapengaan nog ff stand van zaken meegeven. Vandaag in de namiddag is Mady van intensieve naar een normale kamer verhuisd.  Goed hé. Daarbij zijn er toch wel zeker een leidingske of  4-5 verwijderd, zodat het te doen was om al eens met de kids langs te gaan vandaag. Dat was fijn. Linde en Tilly wilden uiteraard nog wel weten waarvoor al die overige leidingen nog moesten dienen, vooral die ene die naar haar rug verdwijnt was nogal intrigerend. Da's het buiske van de pijnpomp, die nog continu wat pijnstillers pompt via epidurale verbinding. Verder gaat alles redelijk goed, nog wel wat pijn en vooral moe. het longspeelgoed is nu toch wel vrij lastig. Waaar ze voor de operatie met gemak de 3 balletjes omhoog kon zuigen is er dat nu slechts 1, maar da's normaal. Vanavond samen met ons meisjes, na bezoek aan ons mama, lekker mogen gaan eten bij Gert en Sylvie en de meisjes. Het was heel lekker en gezellig, merci vriendjes!

Morgen hopelijk alweer een stapje dichter bij genezing, slaapwel aan alle volgers en moge Tom Boonen de ronde winnen!

O ja voor ik het vergeet nog even de titel van dit stukje verklaren. Mady ligt in kamer  108, en volgens Tilly is dat de kamer in AZ St Dimpna met ervoor een boomke met vogelnestje in en eronder een struik. Kan je echt niet missen dus! :-)


Steven

ontwaken op intensive care

Deze middag hebben ze Mady wakker gemaakt op de intensieve, na een rustige en hopelijk deugddoende nacht. Hoe ze dat precies gedaan hebben weet ik eigenlijk niet. Het was volgens haar een lastig moment, want dan werkt plots die kunstmatige ademhaling de gewone ademhaling tegen en het duurde nogal lang voor ne verpleger doorhad dat het zover was om die buis uit haar longen te komen halen...  Van 13 u tot 13u30 mochten we bij haar, en ze was nog wel wat suf, maar zag er toch al terug wat kleuriger uit dan gisteravond. Praten ging nog moeilijk. Vanavond nog ff terug geweest en dan ging het al iets beter, ze bloost alweer wat. Praten blijft lastig door droge mond en dat drukt ook wat op haar buik, dus toch wat pijnlijk. Ondertussen draait de pijnpomp nog door om haar rustig te houden en met zo weinig mogelijk pijn. Vannacht blijft ze ook nog op intensieve, morgen in de loop van de dag misschien naar een andere kamer als alles blijft goed gaan. Dan mogen er hopelijk ook wat slangetjes uit en af, zodat ik ook de kindjes eens kan meepakken naar daar. Ze blijven toch wel voorzichtig, en dat vind ik goed. Die eerste dagen/uren kan er vanalles nog gebeuren hé. Dus we blijven voorzichtig optimistisch.

Allee ondertussen nog snel met de kids gestofzuigd en gedweild hier, zodat het kot een beetje proper blijft tegen dat ze terugkomt.

Groetjes

Steven

Operatie 1

Hallo iedereen

zoals beloofd een kort berichtje na een lange dag van vooral, wat had je gedacht, wachten. De operatie was eigenlijk voorzien ergens tussen 12 en 14 u, maar uiteindelijk zijn ze Mady pas om 14 u 15 komen halen en dan moest ze nog helemaal "voorbereid" worden. Om 19 u was ze uit recovery en is ze naar intensieve zorgen gebracht. Daar mocht ik even binnen en vertelde de verpleging dat de dokter de boodschap had doorgegeven dat de operatie gelukt was en dat zelfs zonder tijdelijke stoma. Eerste gevoel: opluchting. Tweede gevoel bij het zien van mijn vrouwtje in dat bed met al die buisjes en computers errond: toch nog ongerust. Ze houden Mady nu in slaap tot morgenvroeg met verdoving, pijnstilling en kunstmatige beademing. Ze bibberde een beetje van de kou (alle dat denk ik toch we kunnen het haar niet vragen) en heb een extra dekentje gevraagd, dat was rap geregeld. Vriendelijke verpleging. Ze zal vermoedelijk nog 2 dagen op intensieve blijven, dus bezoek nog niet mogelijk voorlopig... Nu dus hopen dat komende nacht rustig verloopt en dat het herstel snel mag komen. Ik hoop ook dat ik morgen terug kan praten met mijn schatteken, want zo alleen praten en kijken is echt maar niks. De kaarsen blijven hier dus nog zeker aan! Bedankt ook iedereen voor alle berichtjes die ik vandaag heb gekregen...soms wel stresserend(omdat ik zelf nog niets wist), maar ook deugddoend.

x Steven

De voorbereiding

Hallo iedereen. Steven hier.Vandaag was het dus voorbereidingsdag voor morgen. De eerste die we zagen deze morgen was de kine! Die komt daar ineens met een speelgoedje af met balletjes en een buisje aan. Bleek te zijn om de longen te trainen. Balletjes omhoog zuigen, toestel omdraaien en balletjes omhoog blazen. kijk maar ff naar het filmke hieronder, nog goed gelachen. Verder zijn we helemaal klaar voor morgen (denken we). De chirurg is nog even langs geweest en het licht staat nog steeds op groen. Nog snel een dikke kaars bijgekocht en die brandt nu ook uiteraard...

Groetjes allemaal

liefde is...samen bloggen

Morgen is het zover. Mady mag op honeymoon naar het exotische Geel. Daarom oefenen we nu ff samen hoe dat blogding hier werkt. Deze 2 zinnen zijn dus door mij, Steven, getypt! Goe bezig. Alle gekheid op een stokje, vanaf morgen begint het voor echt hé. Eerst een hele dag speciale sapjes en zo drinken om dat daarbinnen helemaal proper en operatieklaar te krijgen. En dan donderdag de operatie van de darm. Iedereen duimen aub. Donderdagavond zal ik een update geven op de blog. Tot dan is het toegelaten om dikke kaarsen en zo te branden. Alle middelen zijn goed! Maar pas op voor de servietten hé ;-)

en dan mag nu mijn vrouwtje nog iets toevoegen:

DIKKE KUSSEN VOOR IEDEREEN, en tot binnenkort.