Het leven (Toon Hermans)
Het leven stoot je om en helpt je op,
als een horzel steekt het je
en het streelt je als je geliefde
Het versiert je huis
met de guirlandes van het voorjaar
en het doet je vluchten voor de kou
Het jaagt je angst aan
in het holst van de nacht
en zegent je
met de heldere genade van het morgenlicht
Het vult je hart tot aan de rand
met blijdschap
en doet je schreien als een kind
Het rumoert in je
met haar zinnelijke bombardon
en het fluistert je een schietgebedje in
als je aan sterven toe bent
O wonder
dat ik onnozele
dit grandioze leven leven mag
De scan van afgelopen maandag zag er helaas niet zo schitterend uit als het weer de afgelopen dagen. De meeste metastasen waren een beetje gegroeid en er was een nieuwe in de lever. Slecht nieuws dus en de huidige behandeling heeft dan ook geen zin meer. Deze vakantie gaan we dan een vorige behandeling, waarvan ik de bijwerking al ken (de ergste is dat ik tot 2 dagen na de chemo geen ijsjes mag eten :-( ), opnieuw proberen en waarschijnlijk dan in september met chemopillen starten. 3 weken elke dag 4 pillen en dan een week om te recupereren. De mogelijke behandelingen beginnen nu stil aan wel op te geraken dus hopelijk kan ik met de pillen weer een tijdje verder en zijn de bijwerkingen voor mij niet te erg. Het doel is nu om de groei van alle plekjes af te remmen en niet meer om het tegen te houden. De kliertjes in mijn hals gaan ook wat beter opgevolgd worden zodat die eventueel bestraald kunnen worden indien ze voor problemen gaan zorgen. Het probleem is dat ze tegen aders kunnen gaan duwen waardoor het bloed daar trager stroomt en er een kans is op bloedklontertjes. Daarom ben ik nu ook gestart met bloedverdunners.
En om met een positieve noot af te sluiten : gelukkig voel ik me stukken beter dan de scan doet vermoeden. Voorlopig zitten de gezwelletjes nog op plaatsen waar ik ze niet kan voelen en zorgen ze nog niet voor problemen.
