vrijdag 23 juni 2017

zomer regime

Het leven (Toon Hermans)

Het leven stoot je om en helpt je op,
als een horzel steekt het je
en het streelt je als je geliefde
Het versiert je huis
met de guirlandes van het voorjaar
en het doet je vluchten voor de kou
Het jaagt je angst aan
in het holst van de nacht
en zegent je
met de heldere genade van het morgenlicht
Het vult je hart tot aan de rand
met blijdschap
en doet je schreien als een kind
Het rumoert in je
met haar zinnelijke bombardon
en het fluistert je een schietgebedje in
als je aan sterven toe bent
O wonder
dat ik onnozele
dit grandioze leven leven mag


De scan van afgelopen maandag zag er helaas niet zo schitterend uit als het weer de afgelopen dagen. De meeste metastasen waren een beetje gegroeid en er was een nieuwe in de lever. Slecht nieuws dus en de huidige behandeling heeft dan ook geen zin meer. Deze vakantie gaan we dan een vorige behandeling, waarvan ik de bijwerking al ken (de ergste is dat ik tot 2 dagen na de chemo geen ijsjes mag eten :-( ), opnieuw proberen en waarschijnlijk dan in september met chemopillen starten. 3 weken elke dag 4 pillen en dan een week om te recupereren. De mogelijke behandelingen beginnen nu stil aan wel op te geraken dus hopelijk kan ik met de pillen weer een tijdje verder en zijn de bijwerkingen voor mij niet te erg. Het doel is nu om de groei van alle plekjes af te remmen en niet meer om het tegen te houden. De kliertjes in mijn hals gaan ook wat beter opgevolgd worden zodat die eventueel bestraald kunnen worden indien ze voor problemen gaan zorgen. Het  probleem is dat ze tegen aders kunnen gaan duwen waardoor het bloed daar trager stroomt en er een kans is op bloedklontertjes. Daarom ben ik nu ook gestart met bloedverdunners.

En om met een positieve noot af te sluiten : gelukkig voel ik me stukken beter dan de scan doet vermoeden. Voorlopig zitten de gezwelletjes nog op plaatsen waar ik ze niet kan voelen en zorgen ze nog niet voor problemen.

7 opmerkingen:

  1. Waar we al bang voor waren...en toch blijven we idd het leven en zijn kleine momenten koesteren he Mady...Ik leer nog altijd zoveel van jou bij, en ik weet zeker dat je voor vele anderen ook een inspiratiebron bent; we blijven aan je zijde en laat weten wat we kunnen doen om het allemaal draaglijk te houden! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Liefste Mady,
    Hoe dat jij het leven draagt, doen weinigen je achterna. Als we samen met onze hoop zijn, is het 'zo' genieten. We lachen, grappen, genieten van het samen zijn zodat we vergeten wat er aan de hand is. Maar dat is het leven met twee handen vastnemen en koesteren. We gaan van de kleinste dingen blijven genieten en mooie herinneringen maken. Deze zomer wordt er één die voor twee gaat tellen. We staan naast jou bij alle stappen, zorgend, steunend en springen in waar nodig. Geef aan als we iets kunnen doen. We zijn er voor jullie allemaal. Dikke zoen xxx Nicky

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En we gaan ook genieten van de speciale creaties die God na een zwaar weekend heeft gemaakt ;-)

      Verwijderen
    2. Oei, dat wordt voor mij ne moeilijke hoor! Daarvan kunnen genieten is niet voor iedereen weggelegd!

      Verwijderen
  3. Reacties
    1. Nog merci voor de boeken. Ze komen deze week goed van pas.

      Verwijderen
  4. Lieve Mady,
    Ik was je blog even kwijt... nu helemaal terug, net wanneer je zo'n pakkend gedicht post. Je weet wat ik zou doen mocht ik een toverstaf hebben, hé! Jammer genoeg kan die staf mijn grootste wens niet vervullen, vandaar dat we voor heeeeeel veeeeel kleine gaan : zo dikwijls mogelijk samen zijn en zo veel mogelijk dingen doen en genieten van alles wat er op ons afkomt... dikke knuffels en xxx Sylvie.

    BeantwoordenVerwijderen